23-05-2013 zijn verjaardag werd weer herdacht door samen te komen en gezellig een partijtje pool te spelen of gewoon lekker chillen met elkaar.

[dt_small_photos lightbox=”true” height=”250″ margin_top=”10″ margin_bottom=”10″ orderby=”recent” category=”herdenken-23-05-2013″ number=”31″ padding=”20″ arrows=”light” show_title=”” show_excerpt=”” autoslide=”10″ loop=”true”]

30-12-2012 een dag om nooit te vergeten!

Zoveel warmte van deze jongens voor mijn zoon blijft toch altijd iets speciaals voor mij, hopelijk gaat dit nog jaren door.

[dt_small_photos height=”250″ width=”” padding=”20″ arrows=”light” show_title=”” show_excerpt=”” number=”31″ autoslide=”10″ loop=”true” orderby=”recent” lightbox=”true” margin_top=”10″ margin_bottom=”10″ category=”herdenken-30-12-2012″]

Een jaar later

’s Middags op oudejaarsdag 2008 om 14.30 uur stak ik samen met mijn dochter Dianne in het bijzijn van familie, vrienden en kennissen vuurpijlen af. Dit was vlak naast de kraan in een rechte lijn omhoog. Ook een van zijn vrienden stak een vuurpijl af. Het was op dat tijdstip een jaar geleden dat zijn levensloze lichaam gezien werd op het bouwterrein.

Een sprong uit deze gruwelijke kraan.

Je leven hield in een klap op met bestaan.

Nooit zal ik je vergeten Robert mijn zoon, vreemd dat je in dit leven er niet meer bent.

Ik zie je nog op de 30e december de straat uit lopen jij zelf twijfelde geen moment.

Weg met al die problemen in mijn hoofd dat was de gedachte die je waarschijnlijk heb gehad.

De sprong kwam midden in de nacht je was het allemaal zat.

31 december om half drie in de middag zagen mensen je lichaam liggen op een bouwterrein.

Later die avond rond 12 uur iedereen viert feest en jij hebt geen pijn.

Nu vandaag steken we samen een vuurpijl af kon ik maar bij je zijn.

Voorlopig ben ik nog in dit leven niet klaar ik moet voor nog zoveel dingen zorgen.

Maar als ik ooit de honderd haal zal ik zeggen Robert ik kom eraan liever vandaag dan morgen.

 

Rust zacht waar je nu ook bent,

Papa

 

’s Morgens hadden we al met moeder Joke bij het graf mooie woorden gezegd, zij heeft het zo moeilijk op dit moment dat ze maar 2 uurtjes uit de kliniek mee mag. Dus waren we snel naar het graf gegaan om daar met vrienden Robert te bezoeken 1 jaar na zijn overlijden.

[dt_small_photos height=”250″ width=”” padding=”20″ arrows=”light” show_title=”” show_excerpt=”” number=”31″ autoslide=”10″ loop=”true” orderby=”recent” lightbox=”true” margin_top=”10″ margin_bottom=”10″ category=”herdenken-nieuwjaar”]

’s Avonds op oudejaarsavond vierde we de jaarwisseling met familie en vrienden bij elkaar. Zoals altijd is de familie Franco weer heel gastvrij. Zonder Robert zijn fysieke aanwezigheid is heel vreemd, in mijn hart weet ik dat hij ergens vandaan toch deze avond met ons mee beleeft. Vooral later op de avond als Daniël en Stefan spelletjes gaan spelen, daar waar Robert altijd van de partij was. Ook mijn dochter Dianne zie ik het moeilijk hebben, maar gelukkig is haar vriend Justin steeds haar aan het troosten.

[dt_small_photos height=”250″ width=”” padding=”20″ arrows=”light” show_title=”” show_excerpt=”” number=”31″ autoslide=”10″ loop=”true” orderby=”recent” lightbox=”true” margin_top=”10″ margin_bottom=”10″ category=”herdenken-nieuwjaar-2″]

Later op de avond even na 23.00 uur laten we buiten met ze allen negen geluksballonnen op, een heel mooi schouwspel waar iedereen op dat moment aan Robert denkt. En met de jaarwisseling om 24.00 uur liet ik de laatste vuurpijl afgaan die ik nog op dat moment had voor Robert. Het was een gepaste gezellige avond geweest en er zullen meerdere volgen, alleen jammer dat zijn moeder Joke door omstandigheden dit niet mee mocht maken.

[dt_small_photos height=”250″ padding=”20″ arrows=”light” show_title=”” show_excerpt=”” number=”31″ loop=”true” orderby=”recent” lightbox=”true” margin_top=”10″ margin_bottom=”10″ category=”herdenken-nieuwjaar-3″ autoslide=”10″]